Night had fallen over the Valley of Spirits, and the sky was drenched in blackness. Kiron knelt at the foot of the Exiled Mountain, pressing his hand against the searing earth. The ground breathed—whispering ghosts of the past in every tremble. “The shadows are watching you, Kiron…” the voice inside him murmured. “But you're no longer just a witness. You are becoming the master of shadows.” By his side stood Belis, her eyes locked onto the horizon where wind carried the scent of ash and ruin. Prince Lorven’s treacherous army was drawing near. Around the Sacred Mountain, the forces of darkness no longer hid — they marched. “Time is running out,” Belis said. “If the final scroll of the Book of Light is captured… the world may never wake again.” Kiron bowed his head. The wound in his hand still bled, not just blood—but something deeper. During the Dark Magic Circle ritual from Chapter 6, one of Zahadran’s cursed arrows had pierced his very essence. Now, with every heartbeat, the shado...
Kiron, Gölgelerin Kalbi’nin geri çekildiği kulede bir süre öylece kaldı. Solgun ay ışığı kule penceresinden içeri süzülüyor, taş zemindeki semboller hâlâ titrek bir parıltıyla yanıp sönüyordu.
Kalbinde yeni bir güç hissediyordu. Fakat zihnindeki sesler hâlâ tam anlamıyla susmamıştı.
Tam o sırada, kule duvarlarından bir taş gevşedi. Yavaşça kayarak ardında bir gizli geçit açığa çıktı.
Bu, efsanelerde adı geçen Gölgelerin Yolu olmalıydı yalnızca en derin karanlığı aşanların adım atabileceği bir yol.
Kiron bir an tereddüt etti. Sonra adımlarını geçide doğru çevirdi.
Geçit boyunca duvarlar fısıldıyordu:
“Zamanın daralıyor, Kiron... Gölgelerin Kralı’nın dönüşü bekleniyor…”
Yolun sonunda, taş bir odada bir siluet belirdi. Yüzü gölgelerle gizlenmiş yaşlı bir kadın — Eski Kehanet Bekçisi.
“Hoş geldin, Kiron.”
“Beni tanıyor musun?”
“Senin yolun kehanetlerde yazılı... İçindeki gölgeyi yendin ama dışardaki fırtına yeni başlıyor.”
Kadın, avcunun içinden kadim bir mühür çıkardı. Gölgelerin Mührü — gölge varlıkları kontrol eden bir anahtar.
“Zahadran geri dönüyor,” dedi kadın.
“Ve senin ışığın bu dünyaya yeniden umut verebilir. Ama tek başına değil.”
O anda, yer sarsıldı. Gölgelerin Tarikatı’ndan bir grup gölge savaşçısı kuleye yaklaşıyordu.
Kiron kılıcını çekti. Artık bu savaşı hem kendi içi hem dış dünya için veriyordu.
Ve ilk adımı attı. Gölgelerin arasında dans edercesine ilerledi.
Tebrikler çok güzel 👏🏻
YanıtlaSil